Wednesday, 21 October 2015














 Թող ապրեմ

     Թող ապրեմ կողքիդ կարճատև խենթություն,
Մի կարճ կյանք տևող գժություն.
Թող կարոտիդ գույներով ներկեմ իմ ծիածանը
Ու ջնջեմ իմ երկնքից այն շատ սովորական
Միապաղաղ յոթ գույնը:
  
Գարնանը շտապած ձնծաղիկի պես
Թող շողերովդ ջերմանամ,
Ապրելով մեռնեմ ու նորից ծնվեմ,
Միայն թե հանկարծ անգութ սպիտակի գերին
Ես դարձյալ չմնամ:

Թող գողանամ շնչիդ մի թրթիռն ու
Հյուսեմ իմ սրտի մեղեդին.
Միօրինակ է դարձել միշտ միևնույն դո, ռե, մի-ն:

Թող որ լինեմ վայրկյանը կամ թեկուզ ակնթարթը,
Այն մի քիչը, գուցե և ոչինչը,
Բայց գոնե քոնը: